W ramach wieloletniej tradycji, corocznym zwyczajem, w dniu 3 maja 2025 r. o godz. 11.00 przedstawiciele Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa wraz z przedstawicielami bratnich organizacji lotniczych: Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego oddział Warszawsko – Mazowiecki oraz Stowarzyszenia Lotników Polskich złożyli wiązankę kwiatów i zapalili tradycyjne znicze pod pomnikiem upamiętniającym powstanie i funkcjonowanie pierwszego polskiego lotniska na Polu Mokotowskim.
W imieniu Zarządu WKSL zapraszam na tradycyjne co miesięczne
SPOTKANIE KLUBOWE
dniu 7 maja 2025 o godzinie 1500
w siedzibie
Sieci Badawczej Łukasiewicz – Instytut Lotnictwa
al. Krakowska 110/114
02-256 Warszawa,
Wejście brama B
Grzegorz Brychczyński
PREZES WKSL
TEMAT WIODĄCY
LPR
Pracę Lotniczego Pogotowia Lotniczego przedstawi
Instruktor pil.
mgr inż. Małgorzata Rutkowska
Pilot szybowcowy, samolotowy (licencja zawodowa i uprawnienia instruktora z uprawnieniem do szkolenia instruktorów) i śmigłowcowy (LPR), egzaminator państwowy. Równocześnie pracuje jako kierownik szkolenia i instruktor śmigłowcowy. Pełni funkcję HT w Aeroklubie Ziemi Mazowieckiej w Płocku. Promuje zasady bezpiecznego latania w środowisku lotniczym. Jest autorem materiałów szkoleniowych i artykułów o bezpieczeństwie w lotnictwie.
Zatrudniona od 16 lat w LPR jako pilot- ratownik.
Przed wejściem na spotkanie proszę zgłosić swoja obecność w biurze przepustek
W nawiązaniu do tradycji spotkań Wielkanocnych w dniu 9 kwietnia 2025 roku w Hotelu COURTYARD BY MARRIOTT WARSAW AIRPORT odbyło się „Spotkanie Wielkanocne” Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa. Spotkaniu przewodził prezes WKSL pil. Grzegorz Brychczyński, a wśród gości zaproszonych swoją obecnością zaszczycili naszą uroczystość: burmistrz Dzielnicy Włochy – Jarosław Karcz, a także Panowie Jan Litwiński i Michał Fijoł – były i obecny Prezes LOTu.
W dniu 45 rocznicy katastrofy samolotu Mikołaj Kopernik, jak każdego roku Warszawski Klub Seniorów Lotnictwa zorganizował uroczystość upamiętnienia tej katastrofy, która była jednym z najsmutniejszych momentów w historii polskiego lotnictwa.
Uroczystość miała bardzo podniosły charakter między z innymi z uwagi na obecność asysty honorowej i ceremoniału honorowego zaprezentowanego przez Dowództwo Garnizonu Warszawa, oraz ceremoniałów pocztów sztandarowych w tym Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa, Oddziału Warszawsko Mazowieckiego SSLW RP, Stowarzyszenia Lotników Polskich, PLL LOT jak i innych organizacji.
W uroczystości uczestniczyli:
Żona Kpt. Pawła Lipowczana Pani Aleksandra Lipowczan,
Córka Kpt. Pawła Lipowczana Pani Jolanta Lipowczan – Denissen,
Żona II Pilota Tadeusza Łochockiego Pani Alina Łochocka.
Ponadto uroczystość zaszczycili swoją obecnością i złożeniem wieńców lub wiązanek kwiatowych
PT Przedstawiciele;
PLL LOT,
Prezydenta m. Warszawy,
Marszałka Woj. Mazowieckiego,
Burmistrza Dzielnicy Włochy,
Aeroklubu Warszawskiego,
I Bazy Lotnictwa Transportowego,
Państwowej Komisji Badań Wypadków Lotniczych
Polskich Portów Lotniczych,
Urzędu Lotnictwa Cywilnego,
Klubu Pilotów Doświadczalnych,
Technikum Lotniczego,
Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa
Rolę prowadzącego uroczystość przyjął na siebie nasz kolega pilot Tadeusz Sznuk, który po powitaniu zaproszonych przedstawił przebieg katastrofy i zaprosił do zabrania głosu uczestników uroczystego spotkania.
W dalszej części zgodnie z zaplanowanym scenariuszem;
modlitwę za ofiary i zgromadzonych poprowadził Ksiądz celebrant Władysław Nowicki,
przy dźwiękach werbli pod ścianą pomnika nastąpiło złożenie wieńców i wiązanek kwiatów,
przy synale trąbki ”Śpij Kolego’’ nastąpił salut sztandarowy.
Na zakończenie, po wysłuchaniu Marsza Lotników, podziękowania dla Organizatorów uroczystości i wszystkich zebranych za upamiętnianie rocznicy złożyła córka Kpt. Pawła Lipowczana Pani Jolanta Lipowczan – Denissen.
Podziękowanie składa córka Kpt. Pawła Lipowczana Pani Jolanta Lipowczan- Denissen.
Katastrofa lotnicza miała miejsce w piątek 14 marca 1980 o godzinie 11:15 w pobliżu warszawskiego lotniska Okęcie. Rozbił się lecący z Nowego Jorku samolot Polskich Linii Lotniczych LOT
W sierpniu i wrześniu 1926 roku Bolesław Orliński, w stopniu porucznika, wraz z mechanikiem Leonardem Kubiakiem brawurowo pokonali dystansWarszawa–Tokio–Warszawa.
Bolesław Orliński, w stopniu porucznika, wraz z mechanikiem Leonardem Kubiakiem, w sierpniu i wrześniu 1926 roku brawurowo pokonali dystans Warszawa-Tokio-Warszawa. Przebyli trasę o długości ponad 10 000 kilometrów w samolocie Bréguet 19 A2, pozbawionym radia i spadochronów. W Japonii Orliński został przyjęty na audiencji u cesarza i odznaczony Orderem Wschodzącego Słońca – trzecim w hierarchii ważności odznaczeniem japońskim. Jakby tego było mało, obaj piloci postanowili wrócić do kraju tak, jak z niego przylecieli – samolotem.
Podczas swojej kariery lotniczej latał na 106 typach samolotów, w tym do wojny na 92, spędzając w powietrzu siedem tysięcy godzin. Ostatni raz latał w 1965 roku, a w 1967 roku przeszedł na emeryturę. Później jeszcze pracował w ochronie lotniska cywilnego w Toronto oraz jako woźny sądowy do 1980 roku. Po śmierci żony, od 1988 roku mieszkał w domu spokojnej starości Wawel Villa w Mississauga, poruszał się na wózku inwalidzkim na skutek starej kontuzji nogi. 27 lutego 1992 roku doznał złamania żebra i przebicia płuca, upadając na wózek, po czym zmarł 28 lutego w szpitalu w Toronto. Do końca życia w rocznicę lądowania w Tokio odwiedzał go ambasador Japonii. Trumnę z prochami Bolesława Orlińskiego sprowadzono do Polski w sierpniu 1992 roku i uroczyście pochowano w rodzinnym grobie na wrocławskim cmentarzu Świętej Rodziny.
W celu przypomnienia polskiemu społeczeństwu postaci tego wybitnego pilota, wnioskodawcy upamiętnienia tego historycznego wyczynu planują w roku 2026 zorganizować szereg uroczystości i spotkań w Warszawie i Wrocławiu przy współudziale szeroko rozumianego polskiego cywilnego i wojskowego środowiska lotniczego.
W dniu 5 lutego br. odbyło się comiesięczne spotkanie klubowe Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa.
Tematem wiodącym spotkania było spotkanie z naszym kolegą – seniorem, Panem Krzysztofem Piwkiem, pt. „Konstrukcje lotnicze PZL”.
Krzysztof jest konstruktorem lotniczym z ponad półwiecznym doświadczeniem: ćwierć wieku w PZL Mielec i kolejne ćwierć wieku w Instytucie Lotnictwa. Uczestniczył w połowie ery polskiego i europejskiego lotnictwa.
Ma na swoim koncie konstrukcje samolotów, których był głównym konstruktorem, oraz europejskie projekty, w których był koordynatorem konsorcjów. Temat „Konstrukcje Lotnicze PZL” jest tak obszerny, że wymaga podejścia z wielką pokorą, więc zaprezentował osobiste spojrzenie – z lotu ptaka – na ten temat.
Mgr inż. pilot doświadczalny Zygmunt Mazan Spotkanie z 18 stycznia 2025
Przewodniczący Komisji Rewizyjnej Warszawskiego Klubu Seniorów o pracy pilotów doświadczalnych
Spotkanie z 18 stycznia 2025 r. w ramach Polskiej Techniki Lotniczej (Glassówka) było powiązane z jubileuszem 35-lecia Klubu Pilotów Doświadczalnych. Spotkanie poprowadzili piloci doświadczalni Zygmunt Mazan i Jerzy Kędzierski.
Zygmunt Mazan m.in. prowadził próby w locie i latał jako pilot na produkowanych na Okęciu samolotach: Gawron, Wilga, Kruk, Koliber. Był dyrektorem Zakładu Usług Agrolotniczych, zajmował wysokie stanowiska kierownicze w organach nadzoru nad polskim lotnictwem cywilnym.
J. Kędzierski jest jednym z konstruktorów szybowców ULS-PW, PW-2 Gapa, PW-3 Bakcyl oraz motoszybowca PW-4 Pelikan. Był oblatywaczem m.in. szybowca klasy światowej PW-5. Był członkiem komisji badającej wypadki lotnicze.
